Θέλω να τα πω...

... αλλά δεν μπορώ.

Είναι η τρίτη μέρα που στόμα έχω και μιλιά δεν έχω. Το light κρυολόγημα που με ταλαιπώρησε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας εξελίχθηκε σε ωραιότατη φαρυγγίτιδα και φωνή γιοκ. Πνίγομαι από τον ξερόβηχα και φωνή δεν βγαίνει καθόλου. Ψιθυριστά τα λέω, αλλά συνήθως προσπαθώ να μη ζορίζομαι οπότε δεν μιλώ καθόλου. Τί φρίκη !!!

Το στόμα μου είναι ραμμένο σταυροβελονιά όπως στη φωτογραφία. Για έναν άνθρωπο που μιλάει πολύ σαν κι εμένα και που σχεδόν ποτέ δεν αφήνει κουβέντα να πέσει κάτω, είναι χάλια (για τους άλλους γύρω μου, ίσως όχι και τόσο!!). Και εντάξει, κατά μεγάλο μέρος δεν είναι και τόσο δύσκολο να μένεις σιωπηλός, πόσο μάλλον άμα πρέπει. Τί κάνεις όμως αν:

- Χτυπάει το τηλέφωνό σου ?
(Απλώς δεν το σηκώνεις γιατί ψιθυριστά δεν σ’ ακούει κανείς, αν μάλιστα σε παίρνει και από το δρόμο, γάμα τα. No contact).

- Εμπλέκεσαι σε μίνι λογομαχία όπου πρέπει να αραδιάσεις επιχειρήματα στο σωστό τόνο (= σου τη λένε και θες να απαντήσεις καταλλήλως)?
(Κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο. Είναι καλύτερο απ’ το να γελειοποιηθείς ψιθυρίζοντας μπινελίκια).

- Θέλεις να κάνεις κουβεντούλα με τους συναδέλφους από το διπλανό γραφείο. Δεν υπάρχει οπτική επαφή.
(Τα λες ψιθυρίζοντας. Γελάνε και σου κάνουν καζούρα. Αναγκάζεσαι να αφήσεις τη δουλειά σου και να πας από εκεί να τους τα ξαναπείς).

Αφού λοιπόν δεν μπορείς -και δεν πρέπει στην κατάστασή σου- να κάνεις τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, φυλάς τις δυνάμεις σου για τα απολύτως απαραίτητα. Πίνεις σιρόπια με γεύση φράουλα και μάραθο, μασάς καραμέλες με γεύση ούζο, παίρνεις αντιβίωση, φοράς το κασκόλ σου και ελπίζεις για το καλύτερο (που’ ν’ το ??).

Τελικά είναι φοβερό πράγμα η επικοινωνία. Με αυτή μου την εμπειρία ως 3 ημερών άλαλη, συμπονώ πραγματικά τους ανθρώπους που έχουν τέτοιο πρόβλημα. Όταν δεν είσαι σε θέση να επικοινωνήσεις νιώθεις τρομακτικά απομονωμένος. Αν πάλι γουστάρεις να κλειστείς στον εαυτό σου είναι σούπερ ευκαιρία, κανείς δεν σου τη λέει. Εγώ πάντως βαρέθηκα να μην μιλάω, αν μέχρι αύριο το πρωί δεν έχω καλυτερέψει θα πάω στο γιατρό. Θέλω πίσω τη φωνή μου !!!